Muza. Czy wiecie, że w mitologi greckiej Muzy były boginiami sztuki i nauki ?! Było ich dziewięć i wszystkie były córkami Zeusa i Mnemosyne. Wiadomo też, że każda muza opiekowała się konkretną dziedziną poezji, sztuki czy nauki i miała przydzielony swój atrybut.
Dobra, ale co wspólnego miały Muzy z omawianą grą oprócz tytułu? Mają i to wiele, ponieważ w grze wcielicie się w rolę artystów tworzących swoje arcydzieła. Podczas rozgrywki zostanie wystawiona na próbę Wasza kreatywność i intuicja. Pozwólcie Muzie wskazać Wam drogę do Waszego arcydzieła.
Co znajdziemy w pudełku ?
- 84 karty arcydzieł
- 32 karty inspiracji
- 1 instrukcja
Jak wygląda rozgrywka ?
Muza to gra imprezowa, gdzie przy pomocy zagadkowych wskazówek będziecie wskazywać współgraczom drogę inspiracji.
Przygotowanie do rozgrywki.
Podzielcie się na dwie lub trzy drużyny składające się z przynajmniej dwóch osób. Potasujcie osobno talię kart Arcydzieł i talię kart Inspiracji, a następnie połóżcie je w osobnych stosach w zasięgu wszystkich graczy. Grę rozpoczyna drużyna z najmłodszym graczem 🙂
Rozgrywka.
Przebieg tury w 6 krokach:
- Aktywna drużyna decyduje, który z należących do niej graczy będzie Muzą.
- Drużyna po lewej dobiera 6 kart Arcydzieł i 2 karty Inspiracji, wybiera spośród nich po jednej karcie Arcydzieła i Inspiracji i w tajemnicy przekazuje Muzie drużyny aktywnej.
- Muza uważnie przygląda się otrzymanej karcie Arcydzieła, odkrywa otrzymaną kartę Inspiracji, po czym podaje wskazówkę pomocną we wskazaniu właściwej karty Arcydzieła. Wskazówka Muzy musi być zgodna z instrukcją umieszczoną na karcie Inspiracji oraz musi się odnosić do istniejącej, niefikcyjnej rzeczy lub postaci.
- Muza zwraca zakrytą kartę Arcydzieła drużynie po lewej, a jeden z należących do niej graczy tasuje ją rewersem do góry wraz z pięcioma pozostałymi kartami Arcydzieł i rozkłada wszystkie właśnie przetasowane karty awersem do góry, w miejscu widocznym dla wszystkich graczy.
- Cała aktywna drużyna wspólnymi siłami wskazuje jedną z kart Arcy-dzieł, jako tę wręczoną Muzie w kroku 2. Muza nie może podpowiadać ani pomagać w jakikolwiek sposób, poza powtarzaniem wskazówki ujawnionej w kroku 3.
- Muza informuje, czy odpowiedź drużyny aktywnej jest prawidłowa. Jeżeli wybrano odpowiednią kartę Arcydzieła, staje się ona własnością drużyny aktywnej. Jeżeli karta Arcydzieła nie została poprawnie wskazana, otrzymuje ją drużyna po lewej.
Po zakończeniu tury przez drużynę aktywną wszystkie karty użyte w tej turze zostają odrzucone (poza zdobytą kartą Arcydzieła). Jeżeli w dowolnym momencie gry zabraknie kart, należy przetasować stos kart odrzuconych. Rozpoczyna się następna runda, a drużyną aktywną zostaje kolejna drużyna zgodnie z ruchem wskazówek zegara.
Wariant gry dwu- lub trzyosobowej
Gra w takim przypadku jest rozgrywana według standardowych zasad z uwzględnieniem poniższych zmian:
- Jeden z graczy zostaje Muzą, a pozostali wcielają się w artystów. W następnej turze kolejny gracz przejmuje zadania Muzy.
- Muza losuje jedną kartę Arcydzieła i dwie karty Inspiracji. Wybiera jedną z wylosowanych kart Inspiracji, według której przekazuje wskazówkę.
- Muza dobiera dodatkowo pięć kart Arcydzieł. Tasuje wszystkie karty Arcydzieł – w sumie sześć – i wykłada je w widocznym dla wszystkich graczy miejscu.
Artyści, tak jak w przypadku standardowych zasad, próbują wskazać wybrane Arcydzieło. Jeżeli odpowiedź jest poprawna, karta Arcydzieła zostaje umieszczona w obszarze punktowanym. Jeżeli nie – karta zostaje odłożona na bok. Gracze zwyciężają, jeżeli zdołają zgromadzić 5 kart Arcydzieł, zanim 3 karty Arcydzieł zostaną odłożone na bok.
Koniec gry.
Drużyna, która jako pierwsza zdobędzie 5 Arcydzieł, zwycięża!
Podsumowując.
Wszystko to brzmi znajomo ? Zapewne już to czujecie – ta gra to prawie Dixit, ale nie do końca. Grając w Muzę również wymyślamy skojarzenia, jednak w troszeczkę innym stylu. Tutaj musimy podążać za kartą inspiracji, jaką otrzymamy i musimy odpalić naszą wyobraźnię. Czy próbowaliście kiedyś łączyć obrazek z tytułem programu telewizyjnego czy napojem ? Z uwagi na “wymuszone” rodzaje skojarzeń gra może wydawać Wam się nieco trudniejsza. Spokojnie, tu wszystko zależy od graczy. Reasumując – Muzę polubiłem bardzo, nawet bardziej niż protoplastę Dixita. Uwielbiam jej piękne przyciągające wzrok ilustracje, których wykonanie jest na wysokim poziomie. Za grę wyobraźnią, którą ja osobiście sobie bardzo cenię oraz proste i przystępne zasady. Śmiało mogę ją Wam polecić. Spodoba się ona zapewne fanom Dixita, szczególnie tym już zmęczonym graniem w niego i szukającym czegoś nowego.
Czy gra jest odpowiednia dla dzieci? Skoro już o dzieciach mowa to wiek jest mocno przeszacowany na pudełku i to grubo. Sprawdziłem ten tytuł na moich młodych testerach. Po paru rozgrywkach myślę, że ten tytuł świetnie sprawdzałby się już nawet przy grupie wiekowej 8+.
Czy są treści kontrowersyjne? Brak.
Tytuł: Muza
Autor: Jordan Sorenson
Ilustracje: Apolline Etienne, Andre Garcia, Daniela Giubellini, Kristen Plescow
Wydawca: 2 Pionki
Wiek: 10+
Liczba graczy: 2 – 12 graczy
Czas: ok. 30 minut
Serdecznie dziękujemy! Egzemplarzem recenzenckim wsparło nas wydawnictwo:
Nałogowy gracz komputerowy, fan gier fabularnych i planszowych, mol książkowy oraz fan komiksów Marvel’a, DC. Szczęśliwy Ojciec 🙂 po prostu NERD
Pomysł z abstrakcyjnymi kartami faktycznie p4zypomina mi Dixit, jednak z opisu rozgrywki mam wrażenie, że to takie…bardziej skomplikowane dzięki kartom Inspiracji kalambury 🙂 na plus!
Zgadzam się z tobą, to jest jak najbardziej na plus 🙂