Fudżi

Fudżi – czynny stratowulkan i zarazem najwyższy szczyt Japonii (3776 m n.p.m.). Leży na wyspie Honsiu, na południowy zachód od stolicy Tokio. W 2013 roku góra Fudżi została wpisana na listę światowego dziedzictwa UNESCO, jako obiekt dziedzictwa kulturowego – święte miejsce i źródło artystycznej inspiracji.

https://pl.wikipedia.org/wiki/Fudżi

Przyznam się Wam bez bicia… tak… jestem fanem kooperacji. Wszystko to wynika chyba z tego, że uwielbiam grać w takie tytuły jak Robinson Crusoe czy Zaginiona Ekspedycja. Kiedy na horyzoncie zdarzeń pojawiła się kooperacja autorstwa Wolfganga Warscha,– człowieka, który stworzył genialną grę kooperacyjną The Mind, to wiedziałem, że muszę w nią zagrać.

Co znajdziemy w pudełku ?

• 

• 

• 

Po otwarciu pudełka znajdziecie instrukcję, cztery duże zasłonki gracza w kolorach niebieskim, fioletowym, zielonym i czarnym oraz:

Jak wygląda rozgrywka ?

Jak już wspomniałem: Fudżi to gra kooperacyjna, czyli wszyscy grający będą tworzyć zespół, który musi zmierzyć się z grą. Waszym podstawowym zadaniem jest ucieczka przed śmiercionośnymi strumieniami gorącej lawy w bezpieczne miejsce. Oczywiście, będziecie potrzebować trochę szczęścia aby wygrać ten wyścig z czasem. Najważniejsza będzie jednak współpraca. Bez niej z pewnością nie uda Wam się ujść cało! Przekonałem się o tym sam, dwa razy, jak lawa nas wszystkich spopieliła.

Przygotowanie do rozgrywki.

Każdy z Was wybiera świadomie lub losowo jedną z 4 kart postaci, następnie umieszczacie ją przed sobą na stole. Spośród 6 kart umiejętności wylosujcie lub wybierzcie po jednej z nich dla każdego z Was i połóżcie obok kart postaci.

Potasujcie karty ekwipunku i utwórzcie z nich stos zakrytych kart. Następnie każdy z Was bierze z niego tyle kart ekwipunku, ile wskazuje liczba na jego karcie umiejętności. Wylosowane karty układacie odkryte przed sobą na stole. Pozostałe karty z tego stosu utworzą stos kart do dobierania.

Każda z postaci ma przypisany kolor. Dobierzcie w tym samym kolorze następujące elementy dla swojej postaci:

• 5 albo 6 kości (zgodnie z informacją umieszczoną na karcie umiejętności waszej postaci).
• Jeden pionek postaci.
• Znacznik celu.
• Znacznik zmęczenia.
• Parawan (zasłonkę gracza).

Teraz musicie wybrać jeden z dostępnych 7 scenariuszy, po czym na jego podstawie ułóżcie mapę terenu, zgodnie z ilustracją przedstawioną na tej karcie.

Następnie umieszczacie planszę z torem zmęczenia obok mapy terenu i kładziecie swoje znaczniki zmęczenia na pierwszym polu tego toru oznaczonym symbolem serca. Na koniec wybieracie poziom trudności rozgrywki i kartę z wybranym poziomem umieszczacie z lewej strony planszy toru zmęczenia.

Rozgrywka.

Wasza rozgrywka przebiegać będzie w rundach, które podzielone są na 6 prostych etapów.

1. Rzut kośćmi (wszyscy rzucacie kośćmi za swoimi parawanami).
2. Planowanie ruchu i karty ekwipunku (ustalacie, które postacie będą przechodzić na kolejne karty oraz możecie użyć niektórych kart ekwipunku).
3. Ponowny rzut kośćmi (wszyscy albo niektórzy mogą rzucić kośćmi).
4. Karty ekwipunku (możecie użyć niektórych kart ekwipunku).
5. Poruszanie i zmęczenie (przesuwacie pionki i zamaczacie zmęczenie).
6. Erupcja (strumienie gorącej lawy rozlewają się po kartach krajobrazu).

Najważniejsze jest jednak zrozumienie samego mechanizmu poruszania się. Jest on z założenia bardzo intrygujący i definiuje Waszą całą rozgrywkę. Aby wszyscy mogli uciec jak najdalej od wulkanu, musicie wstępnie porównać możliwości ruchu wszystkich graczy, na podstawie układu wstępnie wyrzuconych wyników na kościach. Nie możecie mówić głośno o konkretnych liczbach ale możecie używać zwrotów typu: „Mam sporo kości z wysokimi wartościami”. Ruch mogą wykonać jedynie gracze z największą ilością punktów. Pamiętać należy jednak, że jest to gra kooperacyjna i uciec muszą wszyscy. Szczegółowo opisaną mechanikę znajdziecie w instrukcji, nie będę się w nią zagłębiał bo Wam jeszcze namieszam w głowach. Możecie powiedzieć, że jest to bardzo losowy mechanizm. A ja powiem wręcz przeciwnie, jest to losowość, nad którą mechanizm gry daje Wam pewną kontrolę (ponowne rzuty kośćmi, modyfikowanie wyników dzięki umiejętnościom postaci i kartom ekwipunku).

Koniec gry.

Gra kończy się zwycięstwem albo przegraną całej Waszej ekipy.

Poniesiecie porażkę, kiedy zginie członek ekipy. Może to nastąpić w jednej z dwóch sytuacji:

• Karta, na której stoi postać zostaje odwrócona na stronę z lawą, ponieważ wybuchł wulkan.
• Znacznik zmęczenia jednej z postaci zostaje przesunięty na ostatnie pole toru zmęczenia (RIP).

Zwyciężacie kiedy pionek ostatniej postaci dotrze na kartę wioski, krótko mówiąc wszystkie pionki postaci będą stać na kartach wioski.

Podsumowując.

Zagrałem w Fudżi przynajmniej naście partii. Za każdym razem idzie nam coraz lepiej i podnosimy poziom trudności. Jest to gra, która lubi być ogrywana w dobrze zgranym zespole. Dlatego nie polecam grać z trollami. Lubię gry, które uczą współpracy zespołowej. Natomiast system poruszania się graczy w tej grze uważam za świetnie skonstruowany. Dzięki temu, że rzucamy kośćmi w tajemnicy za tekturowym parawanem, sprytnie został wyeliminowany „efekt lidera” na który choruje wiele gier tego typu. Fudżi to świetna gra kooperacyjna, którą mogę śmiało polecić graczom początkującym i tym średnio-zaawansowanym. Jeśli chodzi o jakość wykonania i oprawę graficzną nie mam się do czego przyczepić. Przyciąga ona Wasz wzrok już przy pierwszym kontakcie, a grafiki autorstwa Webersona Santiago są na bardzo wysokim poziomie i wzbogacają grę o dodatkowe 100% klimatu.

Czy gra jest odpowiednia dla dzieci? W grę oczywiście można grac z dziećmi pod warunkiem, że mają przynajmniej 10+ skończone. Można również próbować grać z młodszymi i zejść do 8+, jak to było w moim przypadku. Tylko wtedy najlepiej ustalić, aby rzuty kośćmi dziecka były jawne. Dzięki temu zabiegowi w pierwszych partiach pomożecie mu zrozumieć mechanizm, który może być dla Was oczywisty, a dla takiego 8 latka niekoniecznie.

Czy są treści kontrowersyjne? Brak.

Tytuł: Fudżi
Autor: Wolfgang Warsch
Ilustracje: Weberson Santiago
Wydawca: Lacerta
Wiek: 10+
Liczba graczy: 2 – 4 graczy
Czas: 30 do 60 minut

Serdecznie dziękujemy! Egzemplarzem recenzenckim wsparło nas wydawnictwo: