Komiksy paragrafowe - przemyślenia Huntera.

Pamiętam, że moją pierwszą książkową grę paragrafową kupiłem z ciekawości. Był to wydany w 1991 roku „Wojownik Autostrady„. Dziś na RPG’owej emeryturze stały się dobrą alternatywą, która częściowo zaspokoiła mój głód na fabularne RPG. Ale czym są gry paragrafowe, przybliży wam poniżej krótka definicja:

Gra paragrafowa – gra książkowa oparta na wyobraźni gracza, podobna do gry fabularnej, ale przeznaczona najczęściej dla jednej osoby.

Gra polega na czytaniu opisów i dokonywaniu wyborów, z których każdy odsyła nas do innego paragrafu w książce. W trakcie gry można zbierać przedmioty i ich używać, zmieniają się także takie wartości jak siła czy punkty życia. Istnieją też pozycje pozbawione podobnych statystyk, które skupiają się na dążeniu do uzyskania jak najbardziej literackiej formy zbliżonej do opowiadania.

Dlatego ucieszyłem się, kiedy ostatnio wpadły w moje ręce komiksy będące grami paragrafowymi. Tutaj muszę podziękować Wydawnictwu FoxGames za udostępnienie egzemplarzy recenzenckich, bo bardzo chciałem poznać, w jaki sposób uczyniono komiks grą paragrafową.

I tak właśnie zaczęła się moja przygoda z komiksami paragrafowymi.

Na pierwszy ogień poszedł komiks „Technomagowie”, czyli Francja można powiedzieć steampunkowa roku 1870. W Paryżu budowana jest stalowa wieża, której rolą jest neutralizowanie czarów obcej potęgi. Jednak zakończenie budowy wieży jest zagrożone. Brakuje kryształów mocy niezbędnych do jej zasilenia. Zwraca się do nas o pomoc sam Gustaw Eiffel, gdzie stajemy przed pierwszym wyborem pomiędzy magią i technologią. Musimy zadecydować, kim będziemy grać i wybieramy spośród dwóch postaci: jedna z nich to chłopak, który specjalizuje się w magii; drugą postacią jest dziewczyna, która świetnie zna się na technologii. Gra nie posiada kilkustronicowego opisu zasad umieszczonego przed rozgrywką. Podobnie jak następne komiksy paragrafowe okazało się, że stopniowo wprowadza czytelnika w tajniki zasad, odpowiednio prowadząc go przez różne miejsca i podsuwając mu różne postacie.

„Technomagowie” to bardzo dobra gra, która wciągnęła mnie na kilka godzin. Warto również pochwalić stronę wizualną komiksu. Kadry zawarte w komiksie są narysowane bardzo ładnie, oko cieszy też bogactwo szczegółów. Sam poziom trudności określiłbym na bardzo łatwy i jeżeli lubicie klimaty steampunk’a, to jest to komiks paragrafowy dla Was.

Kolejna komiksowa przygoda czekała mnie z tytułem „Mystery”. Muszę przyznać, że była to całkiem fajna przygoda wypełniona solidną rozgrywką. Tym razem wcielamy się w rolę super-bohatera, a kto by nie chciał nim być. Zgodnie z opisem z tyłu okładki wstępujemy do organizacji zrzeszającej bohaterów. Jednak zanim staniemy się jej pełnoprawnym członkiem, musimy udowodnić, że jesteśmy najlepszym kandydatem.

Cały komiks jest utrzymany w stylistyce wzorowanej na komiksach super-bohaterskich z dużą ilością humoru. Dodatkowo zaskoczyło mnie też dodanie do kadrów kodów QR i zdecydowanie polecam wam zeskanować je telefonem oraz przeczytać wskazówki, jakie się pod nimi kryją. Bardzo Wam to ułatwi grę, a często też pomoże odkryć coś, czego moglibyście nie dostrzec.

Ok. było super-bohatersko, to teraz wkraczamy na ścieżkę dedukcji czyli czas na komiks paragrafowy „Sherlock Holmes – Pojedynek z Irene Adler”. Jak przystało na komiks detektywistyczny tym razem wszystko ma znaczenie. Dodatkowo komiks pozwala na grę w dwie osoby, co zdecydowanie wydłuża rozgrywkę, ale podnosi też jej atrakcyjność. Głównym wątkiem komiksu jest pojawienie się Irene Adler jako konkurencji dla Sherlocka Holmesa. Grając w pojedynkę, możemy wybrać, w którą postać się wcielamy. Grając w dwie osoby gramy jednocześnie. Najpierw osoba grająca Irene próbuje rozwiązać zagadkę pierwsza, po czym do akcji przystępuje Sherlock. Można zapytać, co to zmienia? Odpowiedź jest prosta: tworzy się presja. A próbowaliście rozwiązać zagadkę pod presją ?! No właśnie 🙂

Dodam od siebie, że komiks z serii Sherlocka Holmesa powinien być obowiązkową pozycją dla fana paragrafów. Niesamowicie wciągająca, logiczna i zapadająca w pamięć przygoda.

Podsumowując komiksy paragrafowe to dla mnie była nowość, na początku musiałem się przyzwyczaić do wędrówki po stronach i kadrach komiksowych (niektórych mniej cierpliwych może to zniechęcić), ale im dalej w las tym było lepiej. Zachęcam do zapoznania się z ofertą wydawcy są tam jeszcze takie tytuły jak „Wilkołak”, czy „Porwanie” -pozycje dla bardziej dojrzałego czytelnika. Oferta wydawcy jeżeli chodzi o komiksy paragrafowe jest już dosyć spora, każdy znajdzie coś w swoim klimacie.

Czy gra jest odpowiednia dla dzieci? Tytuły są skierowane raczej do nastoletniej młodzieży i starszych odbiorców gier paragrafowych.

Czy są treści kontrowersyjne? Jak już wspomniałem wyżej raczej młodzież i nerdy takie jak ja 🙂